تفاوت سرم رینگر لاکتات و سرم نمکی|مقایسه کامل

کاربردهای درمانی

• سرم رینگر لاکتات:
  • این سرم عمدتاً برای جبران مایعات و الکترولیت‌های از دست رفته در وضعیت‌هایی مانند کم‌آبی شدید، سوختگی‌ها، شوک هیپوولمیک، اختلالات اسید-باز و نارسایی کلیوی حاد استفاده می‌شود.
  • همچنین در درمان اسیدوز متابولیک (حالت اسیدی شدن خون) مفید است، زیرا لاکتات موجود در این سرم در کبد تبدیل به بی‌کربنات می‌شود و به تنظیم pH خون کمک می‌کند.
  • در جراحی‌ها، مخصوصاً زمانی که نیاز به حفظ تعادل الکترولیتی و بازسازی حجم خون باشد، کاربرد دارد.
• سرم نمکی:
  • سرم نمکی بیشتر برای جبران مایعات در شرایطی که خونریزی یا اسهال و استفراغ شدید وجود داشته باشد، استفاده می‌شود. این محلول برای شرایطی مانند افت فشار خون یا کم‌آبی شدید کاربرد دارد.
  • معمولاً در شرایطی که بیمار دچار هیپوناترمی (کمبود سدیم در خون) نیست، از سرم نمکی استفاده می‌شود.
  • سرم نمکی به‌عنوان یک محلول پایه برای رقیق کردن داروهای تزریقی نیز به‌کار می‌رود.

ویژگی‌های فیزیولوژیکی

• سرم رینگر لاکتات:
  • محلول ایزوتونیک است، به این معنی که فشار اسمزی مشابه با فشار اسمزی خون دارد و پس از تزریق به بدن، فشار خون و سطح الکترولیت‌ها را حفظ می‌کند.
  • یکی از ویژگی‌های کلیدی رینگر لاکتات، وجود کلسیم است که آن را از سرم نمکی متمایز می‌کند و به بازسازی سریع‌تر حجم خون در شرایط شوک کمک می‌کند.
  • وجود لاکتات به بهبود اسیدوز متابولیک کمک می‌کند. این ویژگی باعث می‌شود که در درمان بیماری‌هایی مانند نارسایی کلیوی حاد یا بعد از جراحی‌های بزرگ که احتمال تغییر در تعادل اسید-باز وجود دارد، مفید باشد.
• سرم نمکی:
  • مانند رینگر لاکتات، این محلول نیز یک محلول ایزوتونیک است.
  • سرم نمکی عمدتاً شامل سدیم کلراید است و فاقد کلسیم و لاکتات است، بنابراین هیچ تأثیر قابل توجهی بر تنظیم اسید-باز یا درمان اسیدوز ندارد.
  • همچنین در شرایطی که نیاز به افزایش فشار خون از طریق افزایش حجم مایعات است، از سرم نمکی استفاده می‌شود.

تأثیر بر اسید-باز و pH بدن

• سرم رینگر لاکتات:
  • وجود لاکتات در سرم رینگر به آن کمک می‌کند تا در طول زمان به بی‌کربنات تبدیل شده و در نتیجه بتواند اسیدوز متابولیک (حالت اسیدی شدن خون) را بهبود بخشد.
  • بنابراین، در شرایطی که بیمار دچار اسیدوز است (مثلاً بعد از عمل جراحی، در شوک یا در نارسایی کلیوی حاد)، این محلول می‌تواند نقش مؤثری در بازگرداندن تعادل اسید-باز ایفا کند.
• سرم نمکی:
  • سرم نمکی هیچ‌گونه اثرات خاصی بر اسید-باز بدن ندارد. این محلول صرفاً برای جبران حجم مایعات و الکترولیت‌ها استفاده می‌شود، بدون اینکه تأثیری بر تنظیم pH خون بگذارد.

عوارض سرم رینگر لاکتات:

• واکنش‌های حساسیتی و آلرژیک مانند آنافیلاکسی، خارش، ورم در صورت و لب‌ها، تنگی نفس و افزایش ضربان قلب
• مشکلات کلیوی
• اختلالات در تعادل الکترولیت‌ها که ممکن است منجر به مشکلات قلبی، اختلالات عصبی یا عضلانی شود.
• عفونت در محل تزریق که ممکن است با علائمی مانند درد، تورم، قرمزی یا ترشح غیرعادی همراه باشد.

عوارض سرم نمکی:

• هیپراترمی (افزایش سطح سدیم خون) می‌تواند از عوارض جانبی سرم نمکی باشد، به‌ویژه اگر حجم زیادی از این محلول به بدن تزریق شود.
• علاوه بر این، چون سرم نمکی فاقد پتاسیم است، ممکن است برای بیمارانی که دچار کمبود پتاسیم هستند، به‌تنهایی کافی نباشد.

مقاله مرتبط: آیا تزریق اشتباه سرم خطرناک است؟